เรื่องเสียว โดนเปิดซิง เพราะเหตุว่าประชดแฟน
สวัสดี ขอรับเพื่อนฝูงๆผมขอเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่กับผม รวมทั้งมันคงเป็นเรื่องที่ผมไม่มีทางลืมไปตลอดกาลอย่างไม่ต้องสงสัย ผมชื่อ ปิ๊ค ตอนนี้ก็อายุ 26 ปี เป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งด้านงานการ การคลังนั้นก็เริ่มจะเข้าที่เข้าทาง แต่สถานะภาพของผมนี้ยังไม่มีคู่ขอรับ แต่ไม่สิง… รวมทั้งเรื่องของผมที่จะเอ่ยเล่านั้น มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อ 4-5 เดื่อนก่อน เป็นเรื่องของสาวคนที่ผมได้แอบชอบ..คุณมีชื่อว่า ข้าวฟ้าง อายุน้อยกว่า ผม 2 ปี เป็นสาวเหนือเค้าหน้าสวย ผมดำยาว…ผิวขาว สูง รูปร่างดี เรียกว่าสวยเลยละ ก็ไม่ให้สวยงามได้ยังไง ก็หล่อนเป็นถึงดาวมหาลัยที่มีชื่อแห่งหนึ่งนี่ขอรับ ซึ่งผมก็ได้รู้จักคุณทางอินเตอร์เนต ก่อนหน้าที่จะมีเรื่องมีราวกันถึง 2 ปี..
เรียก ได้ว่าตอนเกิดเหตุนั้นผมได้รู้จักคุณผ่านทางเนตมาแทบๆ3 ปีแล้ว…แต่ทว่าความเชื่อมโยงของผมกับคุณนั้นก็เหมือนเป็นเพียงแค่แบบพี่ชาย- น้องสาว แค่นั้น แม้ว่าผมจะหลงเสน่ห์คุณ ตั้งแต่ยังไม่เจอหน้ากันก็ตาม เหตุเพราะข้าวฟ้าง เป็นคนที่มีอัธยาศัยดี คุยบันเทิงใจ สนิทกับคนง่าย ยิ่งเพียงพอมาเจอตัวจริงแล้ว คุณก็ออกจะบ๊องๆด้วย แต่คุณก็เป็น 1 ในไม่กี่คนที่ให้กำลังใจผม ให้หลุดมาจากขณะอันเลวของชีวิต…ใช่ขอรับ ชีวิตผมกาลครั้งหนึ่งเคยอยู่ในตอนที่เลว เคยหันไปพึ่งสารเสพติด เพื่อลืมทุกข์โศก ปัญหาจากทางบ้าน แต่ก็ได้ ข้าวฟ้าง เนี่ยแหละขอรับ ที่ให้กำลังใจผม ทำให้ผมเลิกมันรวมทั้งหันหลังให้มันได้ แม้ว่าตอนต้นหนคุณรู้คุณจะต่อว่าต่อขานผมมากมายก็ตามว่า ‘เพราะเหตุไรมีอะไรไม่บอกฟ้าง’ แต่ถึงคุณจะต่อว่าต่อขานรวมทั้งขุ่นเคืองแต่จากนั้นคุณก็โทรมาหาผมเกือบจะทุกวี่วันอย่างเป็น ห่วง รวมทั้งให้กำลังใจผมทุกครั้ง…จนทำให้ผมฝ่าจุดนั้นมาได้…รวมทั้งนั้นก็ทำให้ผมยินดี รักคุณเยอะขึ้นเรื่อยๆ แต่มันก็เป็นเหมือนรักฝ่ายเดียว..…
เพราะเหตุว่าคุณนั้นมีแฟนแล้วนั้นเอง ใช่สวยขนาดนั้นมันไม่แปลกหรอก ข้าวฟ้างเป็นคนที่สวย เข้ากับคนง่าย จะมีคนชอบก็ไม่แปลก..แท้จริงผมก็กะบอกความรู้สึกในใจกับคุณ เมื่อคุณนั้นได้เข้ามาดำเนินการที่จังหวัดกรุงเทพมหานคร แต่ผมก็จำต้องล้มความนึกคิดนี้ไป เหตุเพราะคุณยังคงคบค้าสมาคมกับแฟนหนุ่มของคุณอยู่ รวมทั้งอีกอย่าง ผมก็กลัวว่า หากบอกไปแล้วทุกสิ่งมันจะไม่ดังเดิมนะสิ…ใช่ เพราะเหตุว่าแบบงั้นผมถึงตกลงใจเก็บความรู้สึกนั้นเอาไว้ในส่วนลึกของจิตใจแบบนี้ เพราะเหตุว่าอย่างน้อย ผมยังจะไปพบคุณ ไปพบ หรือ พาคุณท่องเที่ยว ในฐานะพี่ชายที่คุณเชื่อถือได้ แต่ผมก็ทำอย่างนั้นได้อีกไม่กี่เดือนแล้ว เพราะเหตุว่าขณะนั้น ข้าวฟ้างได้เอยบอกผมอย่างคราวๆว่าสิ้นปีนี้คุณจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบกันมา แน่นอนว่ามันทำให้ผมจุกพูดไม่ออกเหมือนกัน…
แต่ก็ยังใส่หน้ากาก ของพี่ชาย เอยอย่างยินดีกับคุณด้วย…อย่างไม่มีอะไร ทั้งๆที่ในใจของผม แทบจะขาดเป็นเสี่ยงๆทั้งๆที่รู้ว่าคุณมีแฟนอยู่แล้ว แต่อดปวดใจมิได้ และก็มีความรู้สึกว่ามันเร็วเกินไปสำหรับคุณจริงๆซึ่งผมนั้นก็แอบคาดหมายลึกๆขอให้คุณนั้นได้เลิกกับแฟนหนุ่มของคุณซะ ใช่มันเป็นความคาดหมาย รวมทั้งความฝันลมๆแล้งๆที่เป็นได้ต่ำมากมาย เพราะเหตุว่าแฟนของข้าวฟ้าง นั้น เค้าออกจะดี ดีมากกว่าผมมากมาย ทั้งเรื่องการงาน ประวัติ เค้าหน้า ตระกูล ผู้ใดกันจะเหมือนผมละที่มีประวัติเคยติดยาเสพย์ติด ใช้เวลากว่าจะเรียนจบก็นาน…ใช่มันเทียบไม่ได้จริงๆ…แต่ผู้ใดกันจะคิดละ ขอรับ ว่าเรื่องมันจะกลับกัน ซึ่งผมก็ไม่มีทางลืม ช่วงกลางคืนที่ทำให้ทุกอย่างนั้นผันแปรทุกสิ่งไปชั่วกัลปวสานนั้น..ใช่แล้วคืน นั้น…
“ขอรับๆๆ…” ผม คำบอกเล่าที่เอยร้องบอกแก่คนที่มากมายดออดหน้าประตูห้องของผม บนคอนโดหรูกลางใจเมืองอย่างไม่ยั้งอย่างกับรีบ รีบอะไรบางอย่าง…ท่าทีของผมในตอนนั้นออกจะรำคาญมากมายด้วยเพราะเหตุว่านี่มัน ก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว รวมทั้งผมก็เพิ่งจะหลับไปเมื่อสักครู่เองด้วย (ผมเป็นพวกหลับยาก หากโดนผู้ใดกันปลุกอีกทีจะนอนไม่หลับ หรือออาจจะไม่หลับเลย..แถมวันนั้นก็อ่อนเพลียจากงานเอาการเหมือนกัน..)
“บอก แล้วยังไง ว่ากำลังเดินมาเปิดอยู่..” ผมเอยอย่างเสียงดังอย่างไม่เป็นที่สบอารมณ์พร้อมกับเปิดทางออก ก่อนหยุดชะงัก เมื่อร่างบางของหญิงสาวนั้น ได้เข้ามาซบกอดผมอย่างร้องไห้โฮ……อย่างในทันที ซึ่งหญิงสาวคนดุจกล่าวนั้นก็ไม่ใช่ นอกจาก ข้าวฟ้าง นั้นเอง.. รวมทั้งการเข้าซบอย่างร้องไห้โฮ….ของคุณนั้นก็ทำให้ผมถึงกับยืนอึ้งรวมทั้งตาสว่างอย่างในทันที..
“กำเนิด อะไรขึ้นเหรอ ฟ้าง..” ผมที่เอยปากถาม ผมเอยถามขึ้น หลังจากที่พาคุณเข้ามาในห้อง ซึ่งข้าวฟ้างก็เดินมานั่งยังที่โซฟา โดยคุณนั้นก็เอยร้องอย่างสะอึกสะฮื้นอปิ้งตลอดทาง…
“พี่เจมส์…พี่เจมส์เค้า…” คุณเอยร้องตอบด้วยน้ำเสียงที่สะอึกสะฮื้น…ซึ่งผมก็มีท่าทางตั้งใจฟังรวมทั้งพูดถาม
(เจมส์ ที่ว่าคือแฟนของข้าวฟ้างครับ)
“เค้าเพราะเหตุไร?..”
“เค้า พาสตรีที่ใดมานอนด้วยก็ไม่รู้นะ พี่ปิ๊ค..” คุณแหงนขึ้นเอ่ยตอบคำถามข้อนี้ อย่างน้ำตาไหลริน ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมออกจะตกใจ กับคำพูดนั้น พร้อมกับเอ่ยถามรวมทั้งปลอบประโลมคุณไปด้วย..
“ใจเย็นๆสิ สตรีคนนั้น อาจจะเป็นญาติ ไม่ก็ เพื่อนฝูงกันก็ได้นะ..” ผมเอยปลอบประโลมอย่างให้ข้าวฟ้างมองในด้านดี รวมทั้งนั้นก็ทำให้คุณเอ่ยสวนกลับใส่ผมอย่างในทันที
“เพื่อนฝูงอะไรกันละ!! ฟ้างเห็นเต็ม 2 ตาเลยจ้า เห็นเค้าเริ่มจะมีอะไรกับสตรีคนนั้น อยู่กันบนเตียง สอง ต่อ สอง ” คุณที่เอ่ยสวนกลับ ด้วยน้ำเสียงที่เชิงตะโกนใส่ผมด้วยความเสียใจ รวมทั้งนั้นก็ทำให้ผมเริ่มเข้าใจ ถึงต้นสายปลายเหตุ รวมทั้งเหตุผลที่ทำให้คุณนั้นร้องไห้ขนาดนี้แล้ว…ใช่ คุณคงไปพบแฟนหนุ่มของคุณ รวมทั้งดันไป เจอกับฉากรักอันร้อนระอุของแฟนตนเองกับสตรีที่ใดแน่ๆ
“ ทั้งๆที่ฟ้าง วางใจว่าเขาไม่ใช่คนแบบงี้แท้ๆเพราะเหตุไรเค้าถึงทำกับฟ้างแบบงี้..” คุณเอ่ยกล่ามอปิ้งสะอึกสะฮื้นไปด้วย ใช่มาทำเรื่องแบบงี้ก่อนจะแต่งงาน 4 เดือนเนี่ยนะ ผมก็ได้ แต่ดูอย่างไม่รู้จะปลอบประโลมข้าวฟ้างอย่างไรดี และก็รู้เรื่องว่าข้าวฟ้างคงเศร้าใจมากมายแน่ๆก็ตลอดระยะเวลา ข้าวฟ้างเค้าวางใจแฟนคนนี้อย่างสุดหัวใจเลยว่าไม่ใช่เพศชายที่เจ้าชู้…การัตตีซะดิบดี..
“เพราะเหตุไร เพราะเหตุไร เค้าจำต้องทำกับฟ้างแบบงี้ด้วย…รวมทั้งนี่หากแต่งงานไปแล้วเค้าไม่ยิ่งทำกว่านี้ อีกเหรอ?…” คุณที่เอ่ยกล่าวอย่างสะอึกสะฮื้นพลางไปด้วย ซึ่งผมก็ดูคุณอย่างรู้สึกปวดใจอย่างไม่แพ้คุณเลย ใช่ผมเองก็ไม่เข้าใจในเพศผู้ชายคนนั้นเหมือนกัน ว่าคิดเรื่องอะไรอยู่….
ถึงทำเรื่องเหล่านี้…ใกล้ๆกับวันสำคัญนะ….
“ฟ้าง คืนนี้พวกเราอยากร้องไห้ มากแค่ไหน ก็ร้องเลยจ้า ร้องให้เพียงพอ พี่จะอยู่นี้ จะอยู่เป็นเพื่อนพวกเราเองนะ” ผมเอย ซึ่งนั้นก็คงเป็นสิ่งเดียวที่ผมเพียงพอจะก่อให้กับคุณในเวลานี้ก็ว่าได้…คุณที่ แหงนหน้ามองผม ก่อนที่จะคุณจะพยักหน้ารวมทั้งเอ่ยตอบอย่างสั้นๆ
“อืออ…” สิ้นเสียงกล่าวของคุณนั้น ใบหน้าของคุณก็ก้มตัวซบที่ร่างของผมอย่างร่ำไห้ต่อ โดยที่ผมนั้นก็ได้แต่สวมกอดคุณอย่างเบาๆด้วยความรู้สึกที่เห็นใจประทับใจอย่างเช่น นั้น
“ดียิ่งขึ้นรึยังล่ะ” ผมถาม เมื่อท่าทางของข้าวฟ้างนั้นเริ่มดียิ่งขึ้น..เริ่มหยุดร้องบ้างแล้ว..
“อืออ ดียิ่งขึ้นหน่อย แต่มันยังไม่ดีมากแค่ไหนเลย..” คุณตอบ โดยที่ขอบตาของข้าวฟ้างนั้นก็ช้ำแดงพอควร…
“อืม หากมีอะไรที่พี่ช่วยได้ก็บอกนะ พี่จะช่วยสุดกำลังเลย..” ผมที่พูดถามรวมทั้งนั้นทำให้คุณแหงนอย่างมองดูผม ก่อนจะยิ้มอย่างมีรอยเปื้อนน้ำตานั้นว่า …
“อย่างงั้นก็มาดื่มเป็นเพื่อนฟ้าง หน่อยนะ พี่ปิ๊ค” คุณเอ่ยตอบ รวมทั้งผมก็พบว่าถุงที่คุณนั้นหิ้วมาด้วยนั้น ในนั้นก็มีแต่เครื่องดื่มเมาแทบจะทั้งหมด..
“ อืออ….. ได้สิ…”ผมตอบก่อนจะรับกระป๋อง เบียร์สดที่คุณส่งมาให้ผมนั้น ในเวลาที่คุณนั้นก็จัดการเปิดกระป๋อง ดื่มทานอย่างไม่รอคอยช้า ซึ่งแน่นอนว่าท่าทีนั้นของคุณก็บ่ง บอกเลยว่ายังคงเศร้าใจอยู่ รวมทั้งคงกะดื่มเพื่อลืมความทุกข์ทรมานโศกนี่อย่างไม่ต้องสงสัย..
“ฟ้าง จะเลิกกับเค้า….ฟ้างไม่สนแล้วฟ้างจะเลิก..” คำพูดของคุณที่เอ่ยขึ้น ภายหลังจากดื่มทานไปจน คุณนั้นเริ่มตึงๆครึ่งเมาในระดับหนึ่งแล้วนั้น…
“จะ เลิกได้เหรอฟ้าง ก็คนแก่ของพวกเรากับเขาจะยอมเหรอ พวกเราบอกเองว่าเค้าประทับใจพวกเรามากมายๆไม่ใช่เหรอ?..” ผมที่เอ่ยถาม ใช่ในช่วงเวลานี้การเห็นด้วยกับคุณไปก่อนนั้นจะเป็นเรื่องดีกว่าที่จะเอ่ยอย่างไม่ เห็นด้วยนั้น..แต่ถึงถ้าอย่างนั้นก็ทำให้ฟ้างหันมาดูผมอย่างตาขวางน้อย ด้วยท่าทางเริ่มเมาหน่อยๆ
“มิได้..ก็จำต้องได้ เพราะเหตุว่าคนแต่งคือฟ้าง…อีกอย่างมีหนแรกได้ ต่อไปก็ต้องมีครั้งที่ 2 ไม่เอาฟ้างไม่อยากเจ็บแล้ว…”คุณเอ่ยพล่ามตอบอย่างน้ำเสียงที่แปลว่าเริ่มเมา แล้วแน่นอนว่าผมนั้นก็มองดู คุณที่ดื่มทานอย่างเห็นใจ รวมทั้ง ผมก็ยังคงคิดและไม่รู้เรื่องว่า เหมือนกันว่าเพราะเหตุไรแฟนของคุณถึงได้ทำอย่างนั้นนะ..
แต่แน่นอนขอรับ ว่า คิดไปก็แค่นั้น เพราะเหตุว่าเหตุผล นั้นมีเป็น 108 ว่าเพราะเหตุไรถึงทำอย่างนั้น รวมทั้งถึงคิดไปก็คงมิได้คำตอบที่จริงจริงหรอก เพราะเหตุว่าผมก็ไม่ใช่แฟนของคุณด้วย ก่อนที่จะผมจะตกใจ เมื่อเพิ่งจะสังเกตุท่าทีของ ฟ้างที่ดื่มทานเบียร์สดนั้น ซึ่งคุณคุณก็เล่นดื่มทานอย่างกับมันเป็นน้ำเปล่าก็ไม่ป่าน มิน่าล่ะละ ถึงได้เสียงออกอาการอย่างนั้น แถมคุณทานไป 4 กระป๋องแล้ว แต่ผมยังไม่หมดกระป๋องเลย…
“เฮ้ยๆฟ้าง ค่อยหน่อยสิ ดื่มแบบนี้แล้วพวกเราจะกลับอย่างไร..” ผมที่เอ่ยดุ คุณ ด้วยความห่วง เหตุเพราะท่าทีอย่างนั้นมีหวังได้เมานอนอยู่ที่ห้องผมแน่ๆ…
“จะ กลับยังไง? ก็ไม่กลับนะสิ คืนนี้ฟ้างจะค้างที่นี้แหละ…” คำพูดของข้าวฟ้างที่เอ่ยสวนนั้นก็ทำให้ผมตกใจพอควร…
“หาาาาา…..” ผมที่อุทาน…ซึ่งคุณก็ดูรวมทั้งเอ่ยถามต่ออย่างในทันที..
“รึว่ามิได้ล่ะ..”คำพูดที่เชิงถามกลับ ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมนั้น เกาหัวมึงรกๆ…
“ได้ สิ เพราะเหตุไร จะมิได้ล่ะ” ผมตอบอย่างยิ้มให้ พร้อมกับยืนขึ้นเพื่อจะเดินไปเพื่อจัดห้องรวมทั้งจัดแจงที่นอน จริงๆจัดแจงที่นอนไม่ใช่ของคุณหรอก ของผมนี่แหละ เพราะเหตุว่าผมคงไม่ให้คุณนอนพื้นแน่ๆ..
“นี่ ยังไม่ต้องรีบก็ได้จ้ะ พี่ปิ๊ค อยู่กับ ฟ้างก่อนนะ..” คุณที่เอื้อมมาดึงเสื้อผมรวมทั้งเอ่ยกล่าวขึ้น ซึ่งผมก็ดูใบหน้าอันแดงระเรือด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์นั้น อย่างสั่นศีรษะนิดๆรวมทั้งเอ่ยตอบตกลง…
“คล้อยตาม….” ผมตอบ ก่อนจะลงนั่งดื่มเป็นเพื่อนกับฟ้าง ซึ่งผมก็มิได้วอรี่อะไรมากมายเพราะเหตุว่าวันนี้เป็นวันศุกร์ด้วย จะทานมืดค่ำมากแค่ไหน ยันเช้าตรู่ก็ไม่หวาดหวั่นหรอก…ทุกสิ่งก็อยู่ในความเงียบมาพักใหญ่ ก่อนที่จะฟ้างจะเอ่ยขึ้น..
“พี่ปิ๊ค ช่วยมองให้หน่อยสิจ้ะ ว่าในถุงยังมีเหลืออีกมัย?…” คุณเอ่ยพร้อมกับทำท่าหนเพื่อให้ทราบดีว่ากระป๋องที่ 5 ไม่ก็ 6 ที่คุณกำลังดื่มอยู่นั้น ได้หมดลงไปแล้ว ผมก็ดูถอนหายใจนิดๆด้วยความห่วง..ที่เล่นดื่มมากมายซะขนาดนี้ แต่มาคิดอีกที ก็ดีแล้วที่คุณมาดื่มอปิ้งงี้กับผม ใช่…หากขืนไปดื่มที่อื่น จนมีภาวะแบบนี้ คงไม่แคล้วถูกผู้ใดกันพาไปทำอะไรต่อแน่ๆ…
“มันหมดแล้ว นี่ ฟ้าง..”ผมเอ่ย อย่างไม่ต้องแผ่ถุงมอง เพราะเหตุว่าภาวะของถุงพลาสติกนั้นมันก็บงบประมาณอกแล้วว่าไม่มีกระป๋องเบียร์สด เหลืออยู่อีก แต่มีความรู้สึกว่ามันจะมีอะไรอยู่อีกอย่าง…ผมที่สงสัย ก่อนจะถือสิ่งที่เหลืออยู่นั้นออกมามอง และก็จำต้องหยุดชะงักน้อย เมื่อพบว่า สิ่งที่เหลืออยู่ในถุงนั้นเป็น กล่องเล็กๆที่มีผลิตภัณฑ์อยู่ในกล่องนั้นเพียงแค่ 3 ชิ้น…
ผลิตภัณฑ์ ดุจกล่าวที่ทำให้ผมตาลุก และไม่ทันที่จะหันกลับไปดูทางหญิงสาวที่ผมรักเหมือนน้องสาวนั้น เสียงของคุณนั้นก็ค่อยๆเอ่ยกล่าวเชิงถามผมอย่างยิ้มๆ..
“พี่ปิ๊คสนใจใช้ มันกับ ฟ้างไหมจ้ะ..” คำพูดที่คุณเอ่ยนั้นก็ทำให้ผมหันมาดูคุณที่นั่งด้วยท่าทางที่ชั่นเข่ารวมทั้ง มองดูผมอย่างยิ้มหวานๆด้วยท่าทางที่เริ่มเมาถึงที่กะไว้นั้น…
“มะ เมื่อสักครู่ พวกเรากล่าวว่าอะไรนะ..” ผมที่พูดถามอย่างอึ้งๆกับคำพูดที่เมื่อสักครู่ได้ยินไม่แน่ชัดนั้น ท่าทีของผมที่ทำให้คุณยิ้มน้อยๆก่อนจะขยับร่างอย่างเข้าพบผมที่นั่งข้างๆคุณนั้น…
“ฟ้าง…ฟ้าง ถามคำถามว่า พี่ปิ๊ค สนใจ มีอะไรกับฟ้างมัยจ้ะ?..” คุณที่พูดถามอย่างตรงประเด็นจนทำให้ผมตกใจ มือไม้ทั้ง 2 ข้างของคุณที่เข้าลูบคลำจับประคับประคองที่แก้มทั้ง 2 ของผม เพื่อให้มองดูใบหน้าที่ระเรือแดงของคุณนั้น..
“ฟะ ฟ้าง ละ ยั่วเล่นใช่มัย …” ผมที่พูดถามอย่างแทบจะกลืนน้ำลายไม่ลงคอเลยก็ว่าได้ ในเวลาที่ร่างของคุณขยับอย่างกระชับอย่างกับคร่อมร่างของผมที่หันไปทางคุณอย่าง เยอะขึ้นเรื่อยๆ..
“ มิได้ยั่วเล่นจ้ะ ฟ้างเอาจริงเอาจังจ้ะ ในเมื่อเค้ายังนอนกับบุคคลอื่นได้ ฟ้างก็นอนกับบุคคลอื่นได้เช่นเดียวกัน..” คำพูดตอบของคุณที่ทำให้ผมถึงกับหยุดชะงัก อย่างมองดูคุณ รวมทั้งในช่วงเวลานี้ผมเริ่มจะทราบดีแล้วว่า ฟ้างนั้นมิได้มาหาผมเพียงอยากระบายอารมณ์โศกสิ่งเดียว แต่ฟ้างยังก
